Moja ocena: 09/10
Pierwsze dwie płyty kanadyjskiej grupy SILOAM należały do naprawdę ciekawych przykładów Chrześcijańskiej muzyki hard&heavy, trzeci już nie do końca. To zadziwiające jak niektóre grupy potrafią diametralnie zmienić swój styl, i to w naprawdę krótkim przedziale czasu. Poprzednia płyta zespołu ukazała się w roku 1995, ta w roku 1996, a rozbieżność muzyczna pomiędzy nimi jest przeogromna. Tak jak poprzednio mieliśmy jeszcze do czynienia z naprawdę czadową muzyką hard&heavy, tak w przypadku tej płyty mamy do czynienia z muzyką grunge i funk rockiem. Jeśli chodzi o hard rocka, to jest go tu naprawdę niewiele. Słowem nie jest już tak ciekawie, jak poprzednio, tym bardziej że zespół wyrobił sobie jednak już jakiś styl, i fani jednak chyba spodziewali się czegoś innego. Ten muzyczny eksperyment nie sprawił, że muzycy wzbudzili większe zainteresowanie wśród młodszej publiczności, i okazało się, że jest to przynajmniej jak na razie ostatnie wydawnictwo tejże grupy. Oto co się na nim znajduje. Album zaczyna się od rockowej kompozycji pod tytułem "Somewhere I'll Be Free". Jest to całkiem niezły utwór, ale nie do końca na otwarcie. Jeśli chodzi o brzmienie tej płyty, to jest ono naprawdę dobre, choć muzycy zdecydowanie złagodzili brzmienie swoich gitar. Dowodzi tego także kolejny rockowy utwór pod tytułem "Mandy". Mamy tu nieco z grunge i trochę rapowania, jednak o prawdziwej hard rockowej energii znanej z pierwszych albumów możemy zapomnieć, nawet, wtedy gdy całość nieco bardziej się rozkręci i nabiera tempa. To samo dotyczy także kolejnej kompozycji pod tytułem "Tell Me World". Tutaj mamy do czynienia z bardziej chwytliwym rockowym graniem, bliższym tego z wcześniejszych płyt zespołu, jednak bez tego dawnego czadu. Tak czy owak, całkiem przyjemnie posłuchać tej kompozycji. Tak samo całkiem przyjemnie jest posłuchać kolejnego utworu pod tytułem "Dignity". Mimo wszystko wciąż mamy tu do czynienia z rockiem, bez dawnej hard rockowej mocy. Wrażenie nieco cięższego ma sprawiać utwór grunge pod tytułem "Rose Among The Thorns". Mimo wszystko jest to raczej spokojne granie, wsparte od czasu do czasu zniekształconym brzmieniem gitary, które niestety jest typowym znakiem tamtych czasów. Czasów, kiedy tyle świetnych grup, na siłę próbowało być modnych i dostosować się do nowych trendów. Nieco więcej energii, zespół postanowił przedstawić w bardziej punk rockowym niż hard rockowym utworze pod tytułem "Get It Right". Tak naprawdę ciekawy jest dopiero kawałek pod tytułem "Dreamer's Pie". Jest to całkiem interesujący rockowy numer, który, pomimo lekkich akcentów grunge, jednak naprawdę robi wrażenie. Tak naprawdę to w ogóle nie jest to słaba płyta, mimo wszystko zbyt rozbieżna z tym, do czego muzycy przyzwyczaili nas wcześniej. Nawet te dynamiczniejsze kompozycje, jak "Zero" brzmią tu bardziej, jak echa po dawnej hard rockowej świetności, niż naprawdę czadowe utwory. I to jest problem tej płyty, jest dobra, naprawdę świetnie zrealizowana, ale to nie jest album dla fanów wczesnego hard rockowo, heavy metalowego SILOAM. Dotyczy to nawet rockowej kompozycji pod tytułem "Hey Man". Następna kompozycja pod tytułem "Pharisaical Friend" przywodzi na myśl nieco więcej dawnych hard rockowych czasów, mimo wszystko to wciąż nie jest to, czego bym o tej grupy oczekiwał. Jest to naprawdę dobry album, nagrany przez naprawdę dobrych muzyków, ale jednak nie tak wspaniały w mojej ocenie, jak dwa pierwsze. Krążek kończy jeszcze ballada pod tytułem "In The Ghetto". Po wszystkim jednak nie odczuwam niedosytu na więcej. To nie do końca, to czego oczekiwałem od tego zespołu. Jeśli jednak lubisz nowsze rockowe brzmienia, to ten album może Ci się bardzo spodobać, ja jednak wolę te klasyczne dwa pierwsze wydawnictwa tej kanadyjskiej formacji.
Album nagrano w składzie:
Brent Millsop - Wokal
Marshall Zacharias - Gitara, banjo, sitar, kazoo (AVANTE, GREG SCZEBEL...)
Chad Everett - Gitara basowa (THIRD DEGREE...)
Brian Lutes - Perkusja
Frank Levine - Klawisze (EIGHT SECONDS, ALANIS, TYLER KEALEY...)
Spis utworów:
1. Somewhere I'll Be Free
2. Mandy
3. Tell Me World
4. Dignity 5. Rose Among The Thorns
6. Get It Right
7. Dreamer's Pile
8. Zero
9. Hey Man
10. Pharisaical Friend
11. In The Ghetto (Cover: Mac Davis)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.